وداع

غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت               پیاده آمده بودم پیاده خواهم رفت

طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد        و سفره ام که تهی بود بسته خواهد شد   

تمام آنچه ندارم نهاده خواهم رفت                   پیاده آمده بودم پیاده خواهم رفت

من از سکوت شب سردتان خبر دارم               سختی کشیده ام از دردتان خبر دارم

من ایستاده ام اگر پشت آسمان خم شد        نماز خواندم اگر تمام شهر ابن ملجم شد

همان غریبه که قلک نداشت من بودم               کودکی که عروسک نداشت من بودم

اگرچه متهم جرم بی شمار هستم                 اگرچه لایق سنگینی لحد هستم

دم سفر مپسندید نا امید مرا                        دم رفتن عزیزان حلال کنید مرا

خدا زیاد کند اجر دین و دنیاتان                       و مستجاب کند باقی دعاهاتان

همیشه قلک فرزندهایتان پر باد                      و نان دشمنانتان هرکه هست آجر باد

                                        شادی روحش صلوات